Мундариҷаи зерин аз манбаи чинӣ бо тарҷумаи мошинӣ бидуни таҳрири баъдӣ тарҷума шудааст.
Дар ин мақола субтитрҳои чинӣ ва англисӣ баррасӣ хоҳад шуд: Роҳи муоширати байнифарҳангӣ. Аввалан, аҳамият ва малакаҳои муоширати байнифарҳангӣ аз чаҳор ҷиҳат: заминаи фарҳангӣ, муоширати забонӣ, муоширати ғайривербалӣ ва муноқишаи байнифарҳангӣ. Сипас мундариҷаи мушаххаси ҳар як ҷанбаро тавассути параграфҳои табиии сершумор, аз ҷумла дарки фарқиятҳои фарҳангӣ, малакаҳои муоширати забонӣ, аҳамияти муоширати ғайривербалӣ ва усулҳои ҳалли низоъҳои байнифарҳангӣ таҳия кунед. Баъдан бо ҷамъбасти мазмуни ин мақола аҳамияти муоширати байнифарҳангӣ дар ҷомеаи имрӯзаи гуногунфарҳанг таъкид мешавад.
1. Маълумоти фарҳангӣ
Заминаи фарҳангӣ омили муҳими муоширати байнифарҳангӣ мебошад, зеро заминаҳои гуногуни фарҳангӣ метавонанд ба арзишҳо, тарзи рафтор ва услубҳои муоширати одамон таъсир расонанд. Барои ба муоширати байнифарҳангӣ машғул шудан, фаҳмидани заминаи фарҳангии тарафи дигар, эҳтиром ва таҳаммулпазирии тафовути фарҳангҳои гуногун зарур аст.
Ҳангоми машғул шудан ба муоширати байнифарҳангӣ бояд аз ғаразҳои фарҳангии худ огоҳ бошад ва кӯшиш кард, ки заминаи фарҳангии шахси дигарро қабул ва дарк кунад. Бо омӯхтан ва таҷриба кардани фарҳангҳои гуногун, кас метавонад ба муҳити байнифарҳангӣ беҳтар муттаҳид шавад ва аз нофаҳмиҳо ва низоъҳое, ки аз фарқиятҳои фарҳангӣ ба вуҷуд меоянд, пешгирӣ кунад.
Дар баробари ин, дар муоширати байнифарҳангӣ, муҳим аст, ки барои ба роҳ мондани муошират ва ҳамдигарфаҳмӣ аз доварӣ ба фарҳанги дигарон худдорӣ кард ва муносибати ошкоро ва эҳтиромонаро нигоҳ дошт.
2. Муоширати забонӣ
Забон як василаи муҳими муоширати байнифарҳангӣ аст, аммо дар забоне, ки фарҳангҳои мухталиф истифода мекунанд, метавонанд фарқиятҳои ҷиддие вуҷуд дошта бошанд, ки ба осонӣ ба монеаҳои муошират оварда мерасонад. Аз ин рӯ, ҳангоми муоширати байнифарҳангӣ ба интихоби забон, усулҳои баён ва малакаи муошират аҳамият додан лозим аст.
Барои баланд бардоштани самаранокии муоширати байнифарҳангӣ, метавон истифода бурдани ибораҳои содда ва равшани забонро интихоб карда, аз истифодаи калимаҳои мураккаб ва сохторҳои ҷумла худдорӣ кунад. Ҳамзамон бо омӯхтани забон ва корбурди маъмулии шахс метавонад маънои худро беҳтар дарк ва баён кунад.
Илова бар ин, дар муоширати забонӣ ба хушмуомилагӣ ва эҳтиром аҳамият дода, аз забони таҳқиромез ва табъиз худдорӣ карда, фазои мусбӣ ва созгории муошират фароҳам овардан муҳим аст.
3. Муоширати ғайривербалӣ
Илова ба муоширати шифоҳӣ, муоширати ғайривербалӣ низ ҷузъи муҳими муоширати байнифарҳангӣ мебошад. Муоширати ғайри шифоҳӣ забони бадан, ифодаи чеҳра, тамоси чашм ва ғайраро дар бар мегирад, ки метавонанд маълумоти бойтарро интиқол диҳанд.
Дар муоширати байнифарҳангӣ муҳим аст, ки усулҳои муоширати ғайривербалиро қадр кунед, ба забони бадан ва шеваи чеҳраи тарафи дигар диққат диҳед ва аз онҳо маълумоти бештар гиред. Дар баробари ин, бояд ба забони бадан ва баёни онҳо, нигоҳ доштани мавқеи кушоду дӯстона низ таваҷҷӯҳ зоҳир кард.
Тавассути мушоњида ва таљрибаи бодиќќат метавон одатњо ва хусусиятњои муоширати ѓайривербалиро дар фарњангњои гуногун дарк намуда, аз нофањмї ва низоъњое, ки дар натиљаи тафовут дар усулњои муоширати ѓайривербалї ба вуљуд омадаанд, канорагирӣ кард.
4. Муноқишаҳои байнифарҳангӣ
Дар муоширати байнифарҳангӣ аксар вақт ихтилофҳо ва нофаҳмиҳо, ки аз фарқиятҳои фарҳангӣ ба вуҷуд меоянд, дучор меоянд. Калиди ҳалли низоъҳои байнифарҳангӣ дар эҳтиром, таҳаммул ва фаҳмиш аст. Ҳарду ҷониб бояд ором ва пурсабр бошанд ва дар ҷустуҷӯи як замина ва роҳҳои ҳалли масъала бошанд.
Ҳангоми бархӯрд бо низоъҳои байнифарҳангӣ, муошират, гуфтушунид ва созишро метавон қабул кард ва бояд то ҳадди имкон аз воситаҳои зӯроварӣ ё ташдиди низоъ худдорӣ кард. Бо шунидан ва фаҳмидани андешаҳо ва ниёзҳои ҳамдигар, ихтилофҳои байнифарҳангӣ метавонанд ҳал шаванд ва муносибатҳои беҳтар барқарор шаванд.
Муҳим аст, ки тафаккури кушод ва эҳтиром ба фарқиятҳои фарҳангии дигарон, пайваста омӯхтан ва такмил додани малакаҳои муоширати байнифарҳангӣ барои беҳтар мутобиқ шудан ба муҳити ҷомеаи бисёрфарҳангӣ.
Муоширати байнифарҳангӣ дар асри рақамии имрӯза аҳамияти бузург дорад, ки таваҷҷӯҳро ба малакаҳо дар заминаи фарҳангӣ, муоширати забонӣ, муоширати ғайривербалӣ ва муноқишаҳои байнифарҳангӣ тақозо мекунад. Тавассути омӯзиш ва амалияи пайваста, мо метавонем ба муҳити мухталифи фарҳангӣ беҳтар мутобиқ шавем ва ба муҳити фарҳангӣ ворид шавем ва муносибатҳои мутаносиби байнифарҳангӣ барқарор кунем.
Вақти фиристодан: сентябр-13-2024